Historia miejsca
Początki Naramowic sięgają 1366 r., kiedy rycerz Naram, jako świadek, podpisał dokument potwierdzający, że biskup Jan zakupił młyn od właściciela Swarzędza. Pierwszymi mieszkańcami dzisiejszego osiedla była rodzina Erazma Naramowskiego, który zakupił ziemie leżące blisko 4 km od centrum średniowiecznego Poznania i przybrał nazwisko od nabytych dóbr. Prze wiele lat tereny te były prywatną własnością Naramowskich, aż do XIX wieku, kiedy zaczyna się nowsza historia Naramowic.
Chcąc zaludnić te tereny postanowiono przekazać je zagranicznym osadnikom. Wiodącą grupą byli Olędrzy, którzy przybyli do Polski z Holandii i założyli wieś – Naramowice Olendry. Pierwotni osadnicy z Fryzji i Niderlandów zakładali w XVI i XVII wieku wsie na terenie Prusów Królewskich oraz na terenie zachodniej i centralnej Polski. Posiadali niezwykłe umiejętności melioracji oraz cechowali się wysoką kulturą rolną. Z wiedzy olęderskich osadników skorzystali naramowiccy rolnicy, którzy zaczęli stosować nowocześniejsze metody uprawy. Polacy chwalili przybyszów również za gościnność oraz przyjaźń.
Obecnie Naramowice to prężnie rozwijająca się dzielnica, którą charakteryzuje zabudowa mieszkaniowa jedno i wielorodzinna. Jej największym atutem są wyjątkowe tereny zielone, które tworzą północny klin zieleni. Bliskość Warty oraz rezerwatu Żurawieniec czynią z Naramowic jedno z najbardziej ekologicznych miejsc w Poznaniu. To miejsce, w którym chce się żyć.
